Poród naturalny – przebieg krok po kroku

Na ten moment czekałaś aż dziewięć miesięcy. Jednak im bliżej rozwiązania, tym większy jest Twój niepokój? Bo, jak to będzie? Czy wszystko pójdzie dobrze i dziecko urodzi się zdrowe? Ile będzie trwał poród? Czy będzie bardzo bolało? Do tego te mrożące krew w żyłach opowieści koleżanek… Czasem masz wrażenie, że nie dasz sobie rady, a strach z każdą chwilą odbiera Ci siły. Zanim wpadniesz w panikę, zobacz, co Cię czeka krok po kroku, a przekonasz się, że nie taki poród straszny. Poza tym, gdyby faktycznie było tak źle, czy nie sądzisz, że nasz gatunek po prostu by wyginął? :)

Przyjmuje się, że poród naturalny dzieli się na 4 następujące po sobie okresy, zwane również fazami porodu. Każda z nich ma inne zadania i czym innym się charakteryzuje. Sprawdź, co będzie się działo z Tobą i maleństwem, faza po fazie, krok po kroku.  

1. Pierwsza faza porodu - rozwieranie szyjki macicy

W tej fazie pojawiają się pierwsze, delikatne skurcze macicy. Są raczej rzadkie i niebyt bolesne. Możesz je nawet przespać, jeśli pojawią się w nocy. Z czasem zaczynają się one jednak nasilać i stają się coraz częstsze. Pod koniec tego etapu pojawiają się, mniej więcej, co 2 minuty i trwają po około 60 sekund. W trakcie skurczów wydłużone w czasie ciąży mięśnie macicy zaczynają się kurczyć, zmniejszając jej rozmiary. Proces obkurczania zaczyna się zwykle od szczytu macicy i powoli rozszerza się ku dołowi. W efekcie pojawia się rozwarcie. Dochodzi do przerwania błon płodowych i wypłynięcia płynu owodniowego przez szyjkę macicy. Jeśli ból, który odczuwasz, jest wyjątkowo solidny, jest to moment na podanie znieczulenia zewnątrzoponowego.

Skurcze macicy trwają zwykle aż do momentu, gdy średnica otworu szyjki osiągnie pełne rozwarcie - 10 cm, czyli rozwarcie na 5 palców. W tym czasie dziecko szykuje się do wyjścia, przyciąga kończyny do tułowia, a główkę do klatki piersiowej.

Pierwszy etap porodu jest najdłuższy, bo trwa od 6 do nawet 18 godzin (zależy od indywidualnych predyspozycji rodzącej i liczby przebytych porodów). Najprostszym sposobem na jego przyspieszanie jest utrzymywanie kobiety w ruchu tak długo, jak długo jest ona w stanie chodzić. Ruch ten polega zwykle na spacerowaniu, ćwiczeniach rozciągających na piłce lekarskiej i trenowaniu oddechu, tak potrzebnego w późniejszym etapie. Dlatego nie rezygnuj z ruchu – nie musisz leżeć, staraj się spacerować i próbuj zmieniać pozycje tak, by było Ci najwygodniej. Pamiętaj też o prawidłowym oddychaniu!

W tej fazie porodu kobieta przeważnie przechodzi serię zmian nastroju: zaczyna od podniecenia wynikającego z faktu, „że już czas”, przechodzi przez powagę, koncentrację i skupienie - gdy skurcze coraz bardziej jej dokuczają, aż do chwili zwątpienia i lęku przed nieznanym. Te zmiany nastrojów są zjawiskiem całkowicie normalnym, choć i niezwykle silnym.

Podobno doświadczonej położnej wystarczy obserwacja kobiety rodzącej i jej nastroju, żeby wiedzieć, jak postępuje poród. Nie musi nawet badać rozwarcia. Gdy kobieta krzyczy, że już ma dosyć, że nie chce rodzić, położna wie doskonale, że pierwszy etap porodu właśnie dobiega końca.

2. Druga faza porodu - parcie

Szyjka macicy jest już w pełni rozwarta, wody odeszły, a Ty zaczniesz odczuwać nagły przypływ sił. U kobiet rodzących po raz pierwszy, druga faza porodu trwa zazwyczaj około 2 godzin. U pań, które już wcześniej rodziły, faza ta może trwać znacznie krócej, bo około 30 minut.

Dziecko będzie wypychane z Twojego brzucha przez kanał rodny, zarówno poprzez skurcze macicy, jak i przez bardzo silne, wypychające ruchy przepony, czyli parcie. Co więcej, parcie można zwiększyć jeśli zrobisz lekki skłon do przodu i napniesz mięśnie brzucha. W skłonie może pomóc Ci partner lub osoba towarzysząca, podciągając Cię za barki. Podczas wypierania dziecka niezwykle ważne jest prawidłowe oddychanie. Nie tylko dotlenia ono dziecko, ale także eliminuje zatrzymywanie powietrza w policzkach i pękanie naczynek krwionośnych na twarzy oraz w gałkach ocznych.

W tej fazie porodu lekarz może wykonać episiotomię, czyli nacięcie krocza. 

Faza ta kończy się wraz z wylądowaniem maluszka na brzuchu mamy.

3. Trzecia faza porodu – faza łożyskowa

Gdy noworodek jest już na świecie, macica rodzi łożysko i błony płodowe. Ból i zmęczenie zastępuje w tym czasie poczucie spełnienia. Będziesz odczuwała potrzebę niewielkiego parcia. Pod wpływem bezbolesnych skurczów, równie bezboleśnie rodzi się łożysko. Łożysko musi być dokładnie usunięte, dlatego położna sprawdza, czy jest ono całe i kompletne. Jeśli łożysko nie zostanie wydalone w całości, może zajść potrzeba wyłyżeczkowania jamy macicy. 

4. Czwarta faza porodu - wczesny okres poporodowy

Czwarta - ostatnia już faza porodu to okres ścisłego nadzoru nad mamą i dzieckiem, jeszcze na sali porodowej.

Zaraz po przyjściu na świat, dziecko poddawane jest ocenie. Waży się je i mierzy, wykonywany jest też test APGAR. Jeśli u malucha nie stwierdzi się żadnych nieprawidłowości i szkrab otrzyma wystarczającą ilość punktów APGAR (8-10), oddawany jest mamie i może zostać po raz pierwszy nakarmiony Twoim mlekiem.

Jest to też czas na dokładną obserwację Twojego stanu zdrowia – sprawdza się, jak kurczy się Twoja macica, czy nie występuje krwotok, a jeśli popękałaś, lub wykonano nacięcie krocza, następuje jego opatrzenie.

W tym czasie mogą nastąpić zwiększone krwawienie, spadek ciśnienia, czy omdlenie. Dlatego obserwacja jest tak ważna. Personel szpitala pomoże Ci także przystawić dziecko do piersi.

To magiczny czas, ponieważ następuje pierwszy bliski kontakt mamy z dzieckiem. Jeśli wszystko w porządku, przez te 2 godziny dziecko cały czas jest przy Tobie, najlepiej, w kontakcie „skóra do skóry”.

I co? Było warto, prawda? 

Zdjęcie: fotolia.com by Rafael Ben-Ari

Autor