Jak wygląda planowane cesarskie cięcie?

Cesarskie cięcie to rodzaj porodu operacyjnego – dziecko przychodzi na świat po otwarciu powłok brzusznych matki. Czasami konieczność jego przeprowadzenia zachodzi nagle, ale często jest to zabieg planowany. Dowiedz się, jak wygląda cesarskie cięcie w obu tych trybach i kiedy należy udać się do szpitala, gdy termin „cesarki” jest już ustalony.

Polecamy: Objawy porodu - pierwsze oznaki

Cesarskie cięcie – rodzaje

Cesarskie cięcie, czyli tzw. „cesarka” może odbyć się w trzech trybach:

• Cięcie cesarskie planowane

  To zabieg, który szczegółowo planowany jest już w okresie ciąży – jeżeli wiadomo już na tym etapie, że ciężarna nie może rodzić naturalnie. Może to wynikać z nieprawidłowego ułożenia dziecka w macicy albo z różnych przypadłości i chorób przyszłej matki – takich jak np. poważna wada wzroku.

• Cesarskie cięcie względne

  W tym przypadku cesarka jest braną pod uwagę „opcją”, ale lekarze nie wykluczają porodu naturalnego. Jest tak na przykład w przypadku kobiet, które wkrótce po cesarskim cięciu zachodzą w kolejną ciążę.

• Cesarskie cięcie nagłe

  Jeśli w czasie porodu naturalnego dochodzi do komplikacji (np. tętno dziecka zaczyna spadać) i lekarz decyduje o natychmiastowym przewiezieniu matki na salę operacyjną, mówimy o nagłym cesarskim cięciu. Taki zabieg ma na celu ratowanie życia i zdrowia matki oraz dziecka.

Cesarskie cięcie – wskazania

W niektórych przypadkach, nawet przy najlepszych chęciach ze strony kobiety, poród naturalny jest wykluczony. Może być tak i w twoim przypadku, jeżeli:

• dziecko waży więcej niż 4,5 kg,
• masz przodujące łożysko,
• dziecko jest nieprawidłowo ułożone; w sposób, który wymusza cesarskie cięcie (np. ułożenie pośladkowe),
• nosisz więcej niż dwoje dzieci,
• masz guzy w kanale rodnym lub duże mięśniaki macicy,
• cierpisz na dysplazję stawów biodrowych,
• chorujesz na opryszczkę narządów płciowych,
• chorujesz na AIDS/jesteś zarażona wirusem HIV,
• zachodzi u ciebie konflikt serologiczny,
• chorujesz na cukrzycę,
• masz wadę serca,
• masz poważną wadę wzroku,
• miałaś już cięcie cesarskie, podczas którego wykonano podłużne cięcie.

Oczywiście ostateczną decyzję co do przebiegu porodu podejmuje lekarz – warto mu w tej kwestii zaufać.

Cesarskie cięcie – jak wygląda, gdy jest planowane?

Planowane cesarskie cięcie zawsze wykonuje się w wyznaczonym terminie, przy czym dla bezpieczeństwa termin operacji wyprzedza termin, który wylicza się na podstawie daty ostatniej miesiączki. Zazwyczaj różnica w tych datach wynosi około tygodnia (dla przykładu: jeśli termin z ostatniej miesiączki to 10. lipca, operacja zostanie zaplanowana na 3. lipca).

Zabiegi najczęściej wykonuje się rano – głównie dlatego, że przyszła mama nie może niczego jeść na kilka godzin przed operacją. Do szpitala najczęściej należy zgłaszać się na dzień przed wyznaczoną datą porodu – dzięki temu można przeprowadzić jeszcze kilka ważnych badań.

Pierwszy etap operacji to znieczulenie pacjentki. Najczęściej stosowane jest znieczulenie zewnątrzoponowe, czyli takie, podczas którego rodząca jest świadoma. Po założeniu znieczulenia do swoich zadań przystępują operator oraz asysta. Oczywiście na sali jest więcej osób – pielęgniarki, instrumentariuszki, a także lekarz pediatra i położna noworodkowa.

Samo cesarskie cięcie trwa około 40 minut, a pobyt mamy na sali operacyjnej – około godziny. Później zostaje ona przewożona na oddział położniczy.

Cesarskie cięcie – jak wygląda, gdy jest nagłe?

W przypadku, gdy cesarskie cięcie jest nagłe, sytuacja przedstawia się trochę inaczej. Przede wszystkim wszystko odbywa się w pośpiechu. Jest on niezbędny, by dziecko urodziło się zdrowe. Po drugie – nagle wokół przyszłej mamy zbiera się dużo ludzi, dostaje ona różne dokumenty do podpisania. Może się również zdarzyć, że w takim przypadku lekarze zadecydują o konieczności zastosowania znieczulenia ogólnego.