Zwierzęta i dzieci

Jedno z piękniejszych wspomnień z dzieciństwa to czworonożny przyjaciel, towarzysz codziennych zabaw. Zawsze radosny i zawsze mający dla nas czas. Nigdy na nas nie krzyczał, nawet jak się go mocno tarmosiło za uszy, czy ciągnęło za ogon. Godzinami cierpliwie znosił przebieranie w ubranka lalek i nosił spinki starszej siostry. Miał milutką sierść, w którą tak przyjemnie było się wtulić. A teraz Ty, stoisz przed dylematem kupna wymarzonego zwierzątka dla swojej pociechy?

Dylematy rodziców

Lekarze pediatrzy twierdzą, że maluchy wychowywane w towarzystwie zwierząt są zdrowsze i mają większą odporność na choroby. Poza tym stały kontakt ze zwierzęciem przyspiesza ich rozwój.

Wielu rodziców ma jednak dylemat - niepokoi ich fakt, że zwierzaki roznoszą choroby, mają robaki, liżą... co popadnie. Boją się  także, że czworonogi mogą stanowić dla dziecka bezpośrednie zagrożenie.

Jednak przebywanie ze zwierzakiem nie musi być groźne, oczywiście pod pewnymi warunkami:

• zwierzak jest zdrowy,
• jest zadbany,
• jest regularnie odrobaczany,
• i jest szczepiony.

Czworonóg,  który wychowywał się  wśród ludzi, nie powinien zaatakować dziecka. Jeśli będzie miał dosyć natarczywego malucha, schowa się i  wyjdzie, dopiero gdy będzie  miał  znów ochotę na hałaśliwe towarzystwo.

Dzieciaki i zwierzaki, higiena to podstawa

Każdy wie, że przy dzieciach higiena jest bardzo ważna. Jeśli dodatkowo w domu są zwierzęta staje się ona wręcz priorytetowa. Trzeba pamiętać by dziecku często myć ręce i uważać aby nie było ono lizane w buzię, choć większość dzieci uważa to za bardzo zabawne. Absolutnie dziecko nie może mieć styczności z odchodami pupila!

Raczkującym bobasom zdarza się spróbować co tam piesek ma w misce. Gdy jest to jednorazowy incydent nie panikujmy, nic złego się nie stanie. Generalnie psia miska nie powinna znajdować się w zasięgu malucha. I nie chodzi tu o jej zawartość. Pies, nawet ten zaufany, ma wrodzony instynkt, który każe mu bronić jedzenia i nigdy nie wiadomo, jak zareaguje na kogoś przy jego misce.

Plusy posiadania zwierzaka

Zwierzaki są przede wszystkim kompanami niezliczonych zabaw i gonitw, ze zwierzakiem nigdy nie jest nudno. Są przyjaciółmi naszego dziecka, można im powierzyć wszystkie zmartwienia, ukoić smutek i poczucie samotności.  Kochający bezwarunkowo pupil często zasypia z dzieckiem, dając tym samym poczucie bliskości i bezpieczeństwa.

Obcowanie  ze zwierzęciem jest również ważne z innego powodu - pobudza rozwój  dziecka:

• działają uspokajająco - kontakt z nimi pomaga rozładować stres, obniża ciśnienie krwi, poprawia samopoczucie.
• wykształcają empatię - dziecko uczy się rozumieć uczucia zwierzaka i reagować na nie. Dowiaduje się, że nie może zwierzaka ciągnąć za uszy i szarpać za ogon, bo go to boli. (Pamiętaj! Nie zgadzaj się na takie zachowania, nawet jeśli pupil nie reaguje!)  Ponadto dzieci stają się wrażliwsze na sytuacje, kiedy zwierzęta są krzywdzone i trzeba stanąć w ich obronie, bądź udzielić im pomocy.

Maluch jest świetnym obserwatorem i kopiuje twoje zachowania. Traktowany dobrze, tak samo będzie traktował zwierzęta. Zdarza ci się, że po kłótni z szefem, krzyczysz na dziecko po powrocie do domu?
Takie zachowanie może zostać powielone przez twoją pociechę. Stosunek dziecka do zwierzęcia jest odbiciem stosunku dorosłych do dziecka. Słowa tego typu jak: "Nie przeszkadzaj mi teraz, nie widzisz, że jestem zajęty?" wypowiedziane do zwierzaka to sygnał alarmowy dla rodziców. 

• uczą obserwacji i rozwijają spostrzegawczość- dziecko ma bardzo dużo okazji do obserwacji, a rodzice pretekst do rozmów rozwijających dziecięcą wyobraźnię i spostrzegawczość (Wiesz co robi pies, jak się cieszy?  Znasz zwierzę, które jest podobne do tygrysa?).
• uczą dzieci odpowiedzialności– trzy, a nawet dwulatkowi możemy przydzielić niektóre czynności związane z opieką nad czworonożnym przyjacielem. Na przykład karmienie domowego pupila jako jego wkład w opiekę nad zwierzakiem. Ważne jest by pilnować, aby maluch nie przekarmiał milusińskiego podopiecznego i podawał mu jedzenie dla niego przeznaczone. Czekolada stanowczo odpada! Dzięki temu dziecko zauważa, że oprócz przyjemności zwierzę to także regularne obowiązki, które trzeba wykonywać nawet wtedy, gdy nie ma się na to ochoty lub gdy jest coś ciekawszego do zrobienia.

Minusy posiadania zwierzaka:

• niebezpieczeństwo chorób przenoszonych przez zwierzęta: toksoplazmoza, tasiemczyca, choroba kociego pazura, gruźlica ( jest to bardzo mało prawdopodobne, że zachorujemy my lub nasza pociecha, jeśli zachowane są podstawowe zasady higieny)
• alergia
•  problem ze znalezieniem opieki na wyjazdy wakacyjne, świąteczne, weekendowe
• regularne obowiązki np. wychodzenie na spacer, wizyty u lekarza, sprzątanie po podopiecznym

Alergia

Największym problemem przy wyborze zwierzaka może być alergia naszego maleństwa. Popularnie jest ona nazywana  uczuleniem, nadwrażliwością. Jest spowodowana nieprawidłową reakcją układu odpornościowego na pewne czynniki. Objawia się:

• katarem, zatkanym nosem,
• napadami kichania,
• zapaleniem spojówek,
• nawracającymi zapaleniami oskrzeli,
• objawami duszności,
• kaszlem bez cech ostrej infekcji,
• swędzącymi zmianami skórnymi,
• nawrotowymi infekcjami górnych dróg oddechowych

przy każdorazowym bliskim kontakcie dziecka ze zwierzakiem.

Alergeny są to substancje, które mogą wywołać reakcje alergiczne. Mogą nimi być wszelkie substancje, z którymi człowiek ma kontakt (wdychane, dotykane, połykane lub wstrzykiwane).  Alergeny zawarte są w:

• sierści,
• moczu,
• ślinie,
• piórach
• i naskórku zwierząt.

Zwierzęta, które uczulają najczęściej to:

• koty,
• samczyki świnek morskich,
• dalej: konie, myszy, chomiki i psy,
• następnie ptaki hodowlane: kanarki, papugi, a nawet gołębie, kaczki i kury .

Najsilniejszy jest alergen koci, utrzymuje się w domu, nawet wtedy, gdy kota już w nim nie ma. U psów zdolność do wywoływania alergii zależy głównie od rasy. Psy śliniące się częściej wywołują uczulenia. Alergenne są również małe gryzonie, tj: chomiki, świnki morskie, myszy, a w szczególności ich mocz.
Obecnie poglądy na temat alergii zmieniają się. Kiedyś uważało się, że dzieci ze skazą atopową powinno się wychowywać w sterylnych warunkach i absolutnie z dala od zwierząt - nawet od rybek domowych, bo ich pokarm silnie uczula. Dzisiaj to wszystko już nie jest takie pewne. Mówi się o tym, że gdy od samego początku  dziecko i zwierzęta przebywają razem, to nabiera ono odporności na alergeny.

Jakie zwierzęta najmniej uczulają, a jakie uczulają bardzo?

Nie ma ras psów czy kotów, które są absolutnie niealergiczne, jednak są rasy, które wywołują słabszą reakcję uczuleniową.

Stosunkowo mało alergenne zwierzaki:

• najmniej „niebezpieczny” dla alergika jest żółw (nawet niektóre gatunki rybek powodują uczulenia).
• wśród psów mniej alergizują suczki niż samce, a stosunkowo bezpieczne rasy to m.in. pudel i Yorkshire terier.
• z  kotów, za najmniej uczulające uważa się zwierzaki o białym umaszczeniu, a wśród ras: maine coon, devon rex oraz kot syberyjski.
•  w Stanach Zjednoczonych  wyhodowano  specjalne hipoalergiczne koty, ale ich cena jest bardzooo wysoka!

Przed wyborem

Zanim wybierzesz zwierzaka odpowiedź sobie na podstawowe pytania:
Czy masz czas i energię na wychowywanie psiaka?
Kto będzie wychodził na  spacery, kąpał milusińskiego, czesał, sprzątał po nim?
Kto zajmie się zwierzakiem w wakacje?

Co wziąć pod uwagę przy wyborze zwierzaka?

Psy:

Generalnie suki uważane są za łagodniejsze od psów.
Jeśli myślisz o  kundelku, znajdziesz wiele potrzebujących domu psiaków  w schronisku. Pamiętaj  jednak, że dorosły pies, ma  swoje przyzwyczajenia i zwykle przykre przejścia za sobą. 

Jeśli chcesz  psa rasowego, który  ma być towarzyszem dla dzieci, zastanów się nad wyborem rasy. Według kynologów rasa psia w dużym stopniu określa jego charakter i zachowanie.
Wśród psich olbrzymów najbardziej przyjazne dzieciom są bernardyny i nowofundlandy.
Z psów rasy myśliwskiej najlepszy będzie  golden retriever -  wesoły i wytrzymały na dziecięce zabawy.
Z owczarków najlepszym wyborem będzie owczarek niemiecki tzw. wilczur- lojalny, kochający dzieci.
Dla dzieci  nadają się  także  radosny buldog francuski,  pudel oraz husky. Można wziąć pod uwagę także takie rasy jak: border terier, mops, jamnik, beagle, choć ten ostatni – jest dość głośny.

Rasy uznane za niebezpieczne: pitbulterier, dog argentyński, moskiewski stróżujący, rottweiler, owczarek kaukaski, tosa inu.

Koty:

U kotów samce, zwłaszcza wykastrowane, są bardziej przywiązane i czułe niż kotki
Jeśli zależy ci na kocie, przygarnij zwykłego dachowca. Rasowe są zazwyczaj delikatne i kapryśne.  Pielęgnacja  kotów o dłuższym włosie tj. pers, kot angorski, abisyński, syberyjski, amerykański maine coon jest czasochłonna. Pamiętaj także, że koty lubią spokój - hałaśliwe, energiczne dzieci nie są dla nich wymarzonym towarzystwem.

Świnki morskie:

Samce świnek morskich są bardziej alergizujące niż samice.
Spośród świnek morskich najlepiej wybrać zwykłą, gładkowłosą - nie trzeba szczególnie pielęgnować ich sierści tak jak: rozetek i świnek długowłosych. Pamiętaj również o tym, że świnki wymagają  delikatnego traktowania, źle znoszą stresy.

Zwierzęta terrariowe:

Większość osób twierdzi, że w domu, w którym jest małe dziecko, nie powinny mieszkać węże czy jaszczurki. Nie należy jednak wpadać w panikę! W końcu spokojny żółw, grzejąca się pod żarówką jaszczurka, czy śpiący cały dzień wąż nikomu nie zrobi krzywdy, a może być jedynym pupilem dziecka lub rodzica alergika.
Musimy tylko pamiętać o bezpieczeństwie – dziecko nie może samo otwierać terrarium i wyjmować pupila, a każdy bezpośredni kontakt z gadem musi być nadzorowany przez dorosłych. Najlepiej w terrarium zamontować specjalne zamki, uniemożliwiające otwarcie drzwiczek, a terrarium umieścić wyżej - tak aby dziecko nie miało bezpośredniego do niego dostępu i nie mogło uderzać w szybę np. tamburynem. Wbrew pozorom z zimnym gadem można się zaprzyjaźnić, a niektóre zwyczaje godowe jaszczurek czy polowanie na owady potrafią być naprawdę fascynujące i stanowić niezłą zabawę.

Decydując się na zakup gada trzeba pamiętać, że to nie zabawka. Dzieci potrafią je męczyć podnosząc do góry, podrzucając czy ciągnąc za ogon, a rodzice pozwalają im na to twierdząc, że takie zabawy nie robią różnicy flegmatycznemu podopiecznemu. Nic bardziej błędnego!

Pamiętajmy, że gady to zupełnie inne zwierzęta niż ssaki. Obcowanie z nimi polega przede wszystkim na obserwacji ich zwyczajów. Wiele gatunków jest łagodnych i można je brać na ręce. Ale nie oznacza to, że dotykanie, przytulanie czy głaskanie sprawia im przyjemność - może być wręcz źródłem stresu naszego podopiecznego.

Zanim kupisz zwierze terraryjne dowiedz się o nim jak najwięcej. Kupno żółwika w sklepie zoologicznym, bo był taki malutki i słodziutki stanowczo odpada! W ten sposób robimy krzywdę sobie i zwierzętom. Hodowla gada musi być poparta sporą wiedzą, a jego zakup gruntownie przemyślany i uprzednio przygotowany. Pamiętajmy, że każdy gatunek wymaga specyficznych warunków hodowli: odpowiednio przygotowanego terrarium, oświetlenia, wilgotności i pożywienia, a niektóre – szczególnie żółwie to odpowiedzialność na kilkadziesiąt lat.

Gatunki, które można polecić: agama brodata, żółw stepowy, wąż zbożowy, pytony królewskie.

Gatunki odradzane: wszelkie duże węże i jaszczurki: pyton tygrysi, boa dusiciel, legwan zielony, warany, dorosłe żółwie czerwonolice. Dla dzieci nie nadają się również gatunki agresywne oraz pająki i skorpiony.

Nowy domownik

Gdy noworodek jest nowym domownikiem, a nie pupil, warto pamiętać o ważnej zasadzie. Psy, koty uznają dom za swój teren i będą go chronić przed  intruzem. Żeby uniknąć  problemów, należy najpierw wyprowadzić czworonoga na dwór i  podczas jego nieobecności  wnieść bobasa. Następnie pokazać mu  dziecko i pozwolić na obwąchanie malucha. Przez pewien czas nie należy pozostawiać sam na sam dziecka i czworonoga, a w czasie ich kontaktu obserwować zachowanie zwierzęcia.

Zdjęcie: Fotolia by © 14ktgold

Autor